8.9.16

Oude liefde roest niet

Als kind kon je me bijna uittekenen met potlood en papier (of kleurboek en stiften). Ik was heel vaak aan het tekenen of kleuren. Op de middelbare school behoorde ik tot de eerste 'lichting' die tekenen als eindexamenvak kon kiezen en dat heb ik ook gedaan. Ik twijfelde eigenlijk of ik dat wel moest kiezen, maar toen de decaan me vertelde dat hij van de leraar tekenen had gehoord dat die hoopte dat ik tekenen zou kiezen, was ik om.

Wat me als -grappige- herinnering is bijgebleven, is dat veel van mijn jaargenoten voor tekenen kozen omdat ze dachten dat dat 'lekker makkelijk, beetje tekenen' zou zijn. Niets was minder waar. Naast 'praktijktekenen' kregen we namelijk ook kunstgeschiedenis en dat meerdere keren per week. Ik vond dat interessant, net als een paar andere klasgenoten, maar we waren met een klein groepje geïnteresseerden.

We hadden het geluk dat de dierentuin in Emmen vlakbij onze school was. Al vanaf mijn brugklasjaar gingen we regelmatig gewapend met tekenbord, papier en potlood de dierentuin in. Omdat ik als kind veel dieren heb getekend, kostte me het niet veel moeite om de omtrek van een dier te tekenen. Dit hadden mijn klasgenoten trouwens snel in de gaten. Regelmatig kreeg ik de vraag: "Corine, kun jij even de omtrek voor me tekenen? Dan doe ik de rest zelf." Ik was de beroerdste niet en deed graag iemand een plezier. Commentaar van de leraar tekenen als we terug waren in de klas: "Corine heeft het weer druk gehad vandaag..." Blijkbaar heb ik een herkenbare tekenstijl.

Eenmaal van de middelbare school af en druk studerende, zakte het tekenen steeds verder naar de achtergrond. Tot ik dat helemaal niet meer deed. Maar ik miste het ook niet echt, want er was zoveel nieuws te beleven en te ontdekken.

In 1995 verhuisde ik naar Zwolle. Om mensen te leren kennen ging ik een cursus schilderen en tekenen volgen. Die cursus heeft me inderdaad een goede vriendin opgeleverd. Maar ook de liefde voor tekenen met pastelkrijt aangewakkerd. Acrylverf is niet zo mijn 'ding', maar aquarelleren weer wel.

Na een aantal jaren cursussen gevolgd te hebben (die me nog een vriendin opleverde) vond ik het welletjes. Dat kwam ook omdat de tekendocent steeds vagere tekeningen ging maken en ook wilde dat wij dat gingen doen. Nee, bedankt.

Abstract tekenen of schilderen, daar kan ik niks mee. Ik teken liever wat ik zie (of wat ik bedenk) en dat is toch meestal wel realistisch. Dus het tekenen verdween opnieuw naar de achtergrond.

Blad van klimop (c) 2016 Corine Wubs


Tot het moment dat ik voor de lol eens aan het 'bladeren' was op Marktplaats. Een andere jeugdliefde heb ik al een tijdje geleden weer opgepakt: kleuren in kleurboeken. (Tegenwoordig heb je geweldig mooie kleurboeken voor volwassenen.) Ik was het aanbod van de categorie tekenen aan het bekijken en kwam een advertentie tegen voor een online cursus botanisch tekenen! Als er iets is dat ik graag wil leren is het dat wel, dus ik zocht contact met degene die de cursus aanbood en voor ik het wist was ik terug op een vertrouwde plek: tekenen. Ik heb net de laatste opdracht van de tweede les opgestuurd...

Nectarine (c) 2016 Corine Wubs


Oude liefde roest dus echt niet in mijn geval.


Zomervakantie

Vandaag ben ik aan mijn tweede week zomervakantie begonnen, twee van in totaal vier weken! Het is lang geleden dat ik vier weken vakantie he...