Stedentrip Edinburgh dag 2: Royal Botanic Garden

Na de thee en het lekkers zijn we teruggelopen richting Waverly Bridge, het opstappunt van de hop on-hop off bussen. En niet ver bij ons hotel vandaan.
We hoefden niet heel lang te wachten op een bus die in de richting ging van de botanische tuinen. In één van mijn favoriete tv-programma's Gardeners' World had ik kort voor onze stedentrip een item gezien over de Royal Botanic Garden in Edinburgh en zo kwam ik op het idee dat ik er wel graag heen wilde.

De Royal Botanic Garden is een vaste halte in de route van de Majestic Line bus. We reden eerst een stuk door Edinburgh voor we er waren. De tuinen liggen in de zogenaamde 'New Town' (Nieuwe stad) van Edinburgh. De overbevolkte Oude Stad, waar rijk en arm door elkaar woonden, was smerig en oncomfortabel en aan het einde van 18e eeuw trokken de rijken daarom weg naar de in georgian stijl gebouwde Nieuwe Stad. Dit beeld is goed terug te zien het 'The People's Story Museum'.

De halte waar we uitstapten is ook de halte waar we in moesten stappen voor de terugreis. De botanische tuin is voortgekomen uit een kruidentuin bij Holyroodhouse die in 1670 was aangelegd door twee artsen. In 1820 werden de tuinen naar de huidige locatie verplaatst en sindsdien is de tuin voortdurend uitgebreid en ontwikkeld.

De rhododendrons bloeiden in veel gevallen nog maar net omdat het koud was geweest

Een van de oude kassen.

Dit is zoals ik me oude kassen voorstel, van die grote mooie Victoriaanse. Sommige planten en bomen staan er al heel erg lang.

Orchideeën te kust en te keur

Overal waar je maar keek kwam je allerlei soorten orchideeën tegen. Orchideeën zijn epifieten en gedijen bij voorkeur op een andere plant of boom.

Geen idee wat dit precies is voor plant, maar ik vond hem mooi.













In een aantal van de kassen waren vijvers aangelegd. Het lelieblad dat je hier ziet kan heel erg groot in diameter worden. Zo groot dat je er baby's en kleine kinderen tot 2 jaar op kunt laten zitten. De bladeren op deze foto zijn dus nog 'jonkies'.

Overzichtsfoto van de kas met een idee hoe groot de vijver is.

In bijna al het water in de kassen kom je diverse soorten karpers tegen. Dit waren nog kleintjes vergeleken bij de koi karpers die we nog tegen zouden komen.

 Marieke op een van de bankjes in de kassen.

Een foto van mij van achter de tilandsia.

Ik weet het niet heel zeker, maar dit is volgens mij de gele versie van de papegaaienplant. Deze planten doen het geweldig in de kassen.

Behalve (sub)tropische kassen, was er ook een kas met een woestijnklimaat. Daar was het wel kouder, maar even goed mooi om te zien.

De laatste kas waar we in konden liet een landschap zien met veel varenachtigen, beekjes en watervalletjes.












We hebben een klein stukje door de tuinen gelopen (zie bovenste foto in de serie), maar we zijn voornamelijk in de kassen geweest. Na ons bezoek aan de kassen zijn we in het winkeltje geweest (en dat is natuurlijk helemaal fout voor ons budget) en daar zagen we (veel te) leuke spulletjes. Ik koop overal waar ik een bezoek breng een pen met een opdruk van de plek waar we zijn geweest. Dus ik heb nu een pen met Royal Botanic Garden erop (uiteraard). Maar ik heb ook nog een nieuw notitieboek gekocht en een zilveren ketting met als hanger een vliegend uiltje. Ook Marieke heeft leuke spulletjes gekocht. De opbrengst van wat verkocht wordt is bestemd voor het onderhoud van de tuinen en dat vonden wij wel een goed doel.

Na ons bezoek zijn we weer op de bus gestapt en het was wel even lekker om de voeten wat rust te geven. We kregen op die manier een sightseeing Edinburgh, ook erg leuk. We zijn een halte eerder uitgestapt en hadden bedacht een hapje te gaan eten in het tapasrestaurant dat we een dag eerder hadden gezien: Café Andaluz. Echt een aanrader qua leuke inrichting en lekker eten. De prijs viel ons ook mee.

Ik moest even een foto maken van de vloer. Die vond ik zó mooi.

Na het eten zijn we naar ons hotel teruggegaan en daar heb ik even lekker een gedouchd. We hebben nog een kop thee gezet en daarna zijn we nog wat gaan lezen.

Voor morgen (7 april) staat Holyrood Palace op de planning.












Meer informatie:
Royal Botanic Garden

Stedentrip Edinburgh dag 2: Edinburgh Castle

Zo'n eerste nacht in een ander bed is toch altijd even wennen. Ik had niet zo goed geslapen. Ik vroeg me altijd al af hoe het nou kan dat je de eerste nacht in een vreemd bed zo slecht slaapt (de meeste mensen hebben daar last van). Nou, daar is onderzoek naar gedaan. Het ligt aan ons 'oerbrein'. Ons oerbrein blijft half in waakstand omdat we in een voor ons vreemde omgeving zijn. Op deze manier kunnen we snel vluchten als dat nodig mocht zijn.

Toen we het hotel boekten hebben we dat inclusief ontbijtbuffet gedaan. Het was daardoor wel iets duurder, maar toch erg handig. Als je 's morgens stevig ontbijt kun je heel lang door voordat je weer trek krijgt. Nou, het buffet was prima voor elkaar. Het bekende Engelse ontbijt: witte bonen in tomatensaus, worstjes, bacon, gebakken ei, roerei, gebakken champignons en warme halve tomaten was alom vertegenwoordigd. Nu ben ik geen liefhebber van witte bonen in tomatensaus en moet ik er 's morgens niet aan denken om worstjes te eten, maar gebakken ei met bacon gaat er wel in. Je kon ook brood roosteren, er lagen diverse soorten beleg, vers fruit, smoothies, sapjes en een aantal soorten ontbijtgranen. Zo konden we prima een bodem leggen.

 

Wat stond er vandaag op het programma? Sowieso een bezoek aan Edinburgh Castle en als dat qua tijd lukte ook een bezoek aan de Royal Botanic Garden. Deze laatste ligt niet op loopafstand van het centrum, daarom gingen we 's morgens eerst naar het openbaar vervoerloket van de Lothian buses. Ons hotel lag vlakbij trein- en busstation Waverly, aan de Waverly Bridge. We hadden al gezien dat er verschillende hop on-hop off bussen rondreden, iedere bus had een eigen route. Dit stond aangegeven op de zijkant van de bussen. Per bus en route betaal je 15 pond per volwassene. Wil je een ticket voor alle vier de lijnen, dan kost je dat 20 pond. Om naar de Royal Botanic Garden te gaan moesten we met de Majestic Line en daar hebben we een ticket voor gekocht. Maar eerst naar Edinburgh Castle.

Via de Princes Street Gardens zijn we zigzaggend omhoog gelopen richting het kasteel. Dat was een flinke klim en een aanslag op je beenspieren, maar wel de moeite waard vanwege het uitzicht. De gardens zijn aangelegd bij de bouw van New Town. Er ligt een groot open lucht theater in de gardens.

 Om een idee te geven van de hoogte: hier waren we er bijna en ver beneden ons lagen de gardens.

Zicht vanaf de heuvel waar we omhoog klommen naar het kasteel. De straat die je hier ziet is de Princes Street, de grootste winkelstraat van Edinburgh.

Edinburgh Castle is gebouwd op de basalten kern van een dode vulkaan (vandaar de rotspartijen waar het kasteel op ligt). De eerste bouw vond al plaats in de 12e eeuw en tot in de 20e eeuw is bijgebouwd. Het gebouwcomplex heeft meerdere functies gehad: vesting, koninklijk paleis, kazerne en gevangenis.
De eerste bewoning van deze plek was al in de bronstijd en de eerste vesting werd in de 6e eeuw na Christus gebouwd door koning Edwin van Northumbria, naar wie de stad Edinburgh genoemd is.

Het was al aardig druk toen Marieke en ik het terrein op liepen van Edinburgh Castle. Links kun je een beetje zien hoe hoog het ligt. Maar als je naar zo'n grote trekpleister gaat, dan weet je dat je veel mensen kunt verwachten.

Het uitzicht vanaf het terrein voor Edinburgh Castle.

Ook binnen het gebouwencomplex was het nog aardig klimmen en dalen. Een toegangskaartje voor volwassenen kost 22 Pond 50 inclusief een uitgebreide gids met informatie over het kasteel.










Bijna alle gebouwen zijn te bezichtigen en er zijn veel tentoonstellingen gewijd aan Schotse soldaten die in den vreemde hebben gediend. De Schotse kroon en regalia (een zwaard en een scepter) zijn te zien in het Royal palace. Helaas mag je geen foto's maken van de kroon en de regalia. Bij de ingang zie je de uitgebeelde kroning van Robert de Bruce (Robert I). Robert de Bruce was koning van Schotland van 25 maart 1306 tot aan zijn dood in 1329. Hij was een belangrijke strijder in de Onafhankelijkheidsoorlogen tegen de Engelsen, die in 1296 begonnen en 3 eeuwen zouden duren.

De kroning van Robert I the Bruce

Een ander belangrijke speler rondom de Schotse kroon en regalia was de Schotse schrijver Walter Scott (1771-1832). Behalve succesvol schrijver een vooraanstaand figuur in het openbare leven uit die tijd, wijdde hij veel studie naar de - op dat moment - onbekende plek van de Schotse kroon en regalia. Het verhaal gaat dat hij de kroon en de regalia ergens onderin de kerkers van Edinburgh Castle terugvond.

Het Scott Monument aan Princes Street

Een ander mooi gebouw en zeker de moeite van het bekijken waard is The Great Hall. Deze stamt uit de 15e eeuw en was tot 1639 de vergaderzaal van het Schotse parlement. De hal doet zijn naam eer aan, zo groot.

Een aardige serie foto's van The Great Hall. Je kunt hier wel een tijdje rondlopen. Erg indrukwekkend allemaal. Intussen hadden Marieke en ik wel zin gekregen in thee met wat lekkers, dus zijn we richting The Tea Rooms gelopen. Op het terrein van het kasteel zijn twee gelegenheden waar je even iets kunt drinken en eten. Het Red Coat Café ziet er iets meer uit als een kantine en The Tea Rooms zijn wat gezelliger ingericht (vond ik). Ook hier moesten we weer op onze beurt wachten, maar de wachtkamer was een gezellig ingerichte ruimte, waar je zelfs in boeken kunt neuzen en alvast kiezen wat je bij je thee of koffie wilt eten, want dat staat daar uitgestald.

Marieke en ik werden geroepen en naar een leuke plek gebracht waar we thee met wat lekkers bestelden en even konden zitten.

Als je thee bestelt krijg je dit in een klein theepotje waar je ongeveer drie kopjes thee uit kunt schenken. Marieke koos voor taart met witte chocolade en aardbeienjam en ik voor cheesecake.

Morgen en anders vrijdag schrijf ik een blog over ons bezoek aan de Royal Botanic Garden. Anders wordt dit blog wel een beetje lang.













Meer informatie:
Edinburgh Castle website

Stedentrip Edinburgh - dag 1

In december 2017 hadden vriendin Marieke en ik al plannen gemaakt voor een stedentrip naar de Schotse hoofdstad Edinburgh. We zijn hier allebei nog nooit geweest en het leek ons een interessante stad. Voor mijn verjaardag in december kreeg ik dan ook een exemplaar van de Capitool reisgids van Schotland. Kon ik alvast beginnen met voorpret (en dat lukte wel). De vliegreis heen en terug en ons hotel waren snel geboekt en in december leek onze stedentrip nog ver weg.

Ineens was het eind maart en toen kwam het wel heel dichtbij. Spannend en leuk tegelijk!
Lijstjes maken, nadenken wat allemaal mee moet, de juiste stekker weer opzoeken en op de valreep nog een nieuwe trolley gekocht voor mijn bagage. De trolley mocht mee als handbagage, dat was wel handig. Tijdens onze vorige reis had ik mijn grote reistas mee en die was niet erg handig om mee te sjouwen, vandaar een trolley.

Op 5 april stond Marieke om half 9 's morgens met haar auto voor de deur. Ik had 's morgens al afscheid genomen van manlief. Ik zag hem pas volgende week weer, maar ik beloofde regelmatig appjes te sturen en foto's.

Na wat oponthoud door langzaam rijdend verkeer, arriveerden we netjes op tijd op Schiphol. Alle tijd om de grote koffer van Mariek in te checken, langs de beveiliging en paspoortcontrole te gaan en tot slot wachten tot we aan boord van het vliegtuig mochten dat ons naar Edinburgh zou brengen.

Eenmaal aan boord kreeg ik een opmerking van de purser dat mijn trolley 'mooi KLM-blauw' was en werden we hartelijk welkom aan boord geheten. We hadden expres een niet te late vlucht geboekt om nog zoveel mogelijk mee te maken van onze eerste dag in Edinburgh. We vertrokken alleen wel later en dat kwam omdat er een passagier niet was komen opdagen. In zulke gevallen wordt de bagage van zo iemand meteen uit het bagageruim gehaald. Veiligheid voor alles.

Na een voorspoedige vlucht van 1 uur en 10 minuten kwamen we aan op het vliegveld van Edinburgh. Tot onze verbazing zagen we nog sneeuw liggen op de toppen van de heuvels! Voor mijn vertrek naar Schotland had ik de weersverwachting gecontroleerd en besloten dat het handig was om mijn winterjas aan te trekken (en dat was een goed idee).

Vanuit het raampje is goed te zien dat er nog behoorlijk wat sneeuw ligt!


















Om het onszelf makkelijk te maken, namen we een taxi naar ons hotel. Morgen gingen we wel uitzoeken hoe het werkte met openbaar vervoer. Het vliegveld van Edinburgh ligt namelijk niet in de stad zelf, maar op ongeveer een half uur rijden van de stad.
Schotten staan er om bekend dat ze makkelijk een gesprek aanknopen en onze taxichauffeur vormde hierop geen uitzondering.

Ons hotel voor de  komende dagen was de Jurys Inn, een hotel vlakbij het centrum van Edinburgh. De taxichauffeur leverde ons netjes af en na het betalen van de rit, meldden we ons bij de receptie. We hadden een kamer op de 4e verdieping aan de achterkant van het hotel. Eerste indruk was goed: alles zag er netjes en schoon uit. Marieke had een extra bed in de kamer laten zetten.

De opgemaakte bedden

Onze badkamer

Nadat we onze bagage een beetje hadden uitgepakt, gingen we op verkenning. Marieke had een lijstje met bezienswaardigheden gemaakt waar ze graag naartoe wilde. Ik had dat niet gedaan, ik zou wel zien als ik eenmaal in Edinburgh was. Wel stond de Royal Botanic Garden op mijn lijstje.

De leukste ontdekking die we deden was dat bijna alle bezienswaardigheden op loopafstand van ons hotel lagen! Dat hadden we niet verwacht, vandaar ook dat we in één middag meteen al een aantal bezienswaardigheden van het lijstje konden afvinken.

Wat is Edinburgh een mooie oude stad! Een paar goede wandelschoenen (of schoenen waar je lang op kunt lopen) is wel handig, want je moet aardig wat klimmen en dalen vanwege de hoogteverschillen. 

De Royal Mile is de bekendste straat in Edinburgh. Hier vind je allerlei winkels met souvenirs en leuke hebbedingetjes. De Royal Mile bestaat uit vier straten (van Castlehill tot Canongate) die allemaal in elkaar overlopen en hij start bij Edinburgh Castle, om te eindigen bij Holyrood Palace. The Royal Mile lag vlak achter ons hotel, dat was wel handig.

Eerst bezochten we St. Giles Cathedral. Een prachtig mooie oude kathedraal in het hartje van de Royal Mile. Voor 2 pond mag je foto's maken en dat is het echt wel waard.

De High Kirk (kerk) van Edinburgh, St Giles, staat bekend als kathedraal. Het Gotische exterieur heeft een 15e-eeuwse toren, het enige deel dat aan een ingrijpende 19e-eeuwse renovatie is ontsnapt.
(St Giles Cathedral)

Ook in het interieur van de kathedraal zie je Gotische elementen terug.

Vanuit een ander raam viel het zonlicht op de muur er tegenover.









Na het bezoek aan de kathedraal besloten we even binnen te kijken in The Elephant House. De meeste mensen zal dit niks zeggen, tenzij je een fan bent van de Harry Potter-boeken. Schrijfster J.K. Rowling schreef in dit gezellige café het eerste deel van de reeks over de tovenaarsleerling. Het zat er helemaal vol, dus dat werd nu geen thee. Dan maar een andere keer.

Wat ik opvallend vond was dat je niet zomaar ergens kunt gaan zitten. Je wacht netjes op je beurt, er wordt gevraagd met hoeveel personen je wat wilt eten of drinken en dan krijg je te horen hoe lang je moet wachten voor je aan de beurt bent. Als je aan de beurt bent wordt je opgehaald. Ik vind dat wel wat hebben.Wij Nederlanders zijn dit niet gewend.

Nadat we het café een beetje bekeken hadden, liepen we verder en kwamen we langs de National Library of Scotland (even iets om te onthouden). We wilden graag naar Greyfriars Bobby. Bobby was een Skye terrier die vanaf 1858 tot zijn eigen dood in 1872 niet van het graf van zijn baasje wilde wijken. Voor de Greyfriars kirk staat een beeld van hem en hij ligt begraven op het kerkhof bij de voorkant. Ook is een pub naar hem genoemd, deze staat er vlakbij. In deze pub zijn we even wezen kijken en we hadden besloten dat dit wel een leuke plek was om een hapje te eten. Maar nu was het er nog te druk.

Greyfriars Bobby

 De gelijknamige pub. Deze staat vlak achter het beeld.

We liepen terug naar de National Library om iets te drinken, want daar hadden we intussen wel zin in. Op de heenweg naar The Elephant House waren we hier langs gelopen en zagen dat je in het café wat kon drinken. We kozen allebei voor een Latte macchiato en hebben een stukje carrot cake gedeeld. Daarna hebben we nog wat rondgelopen en besloten een hapje te gaan eten bij Greyfriars Bobby. Het zat er gezellig en het eten was lekker.

Na het eten zijn we teruggegaan naar het hotel. Op onze kamer staan een waterkoker en wat bekers, zodat je even een kopje thee kunt zetten. Dat hebben we gedaan. We zijn niet al te laat gaan slapen.

De avond valt over Edinburgh