Zomervakantie

Vandaag ben ik aan mijn tweede week zomervakantie begonnen, twee van in totaal vier weken! Het is lang geleden dat ik vier weken vakantie heb gehad. Daarvoor moet ik wel even terug in de tijd: 23 jaar geleden om precies te zijn. We waren net verhuisd naar het huis waar we nog steeds wonen. Ik had een extra week vrij om de laatste dingen te kunnen uitpakken in te richten.

Vorige week kon ik al even wennen aan het vakantiegevoel (hoewel het weer daar anders over dacht), maar toch had ik gisteravond nog het gevoel dat ik 'morgen aan het werk moest'. Zo'n zondagavondgevoel.
Ik heb geen hekel aan mijn werk, maar het toont nog maar eens hoe zoiets ingebakken zit.

Ik heb een midweek voor mezelf geboekt in een ontzettend leuk appartement, op een klein kwartier rijden vanaf ons huis, maar wel in het buitengebied. Ik merk wel dat 'men' over het algemeen vreemd opkijkt dat ik zonder mijn man op vakantie ben. Dat vind ik intrigerend, want blijkbaar is dat niet 'normaal'. Of ik krijg te horen dat ze het stoer van me vinden, of goed van mij dat ik zonder man op vakantie ben. Volgens mij moeten we terug naar de vorige eeuw waarin het in de eerste helft van die eeuw gebruikelijk is dat de vrouw in dienst staat van haar man en kinderen. De man was de kostwinner en de vrouw bleef thuis. Punt. Zorgen voor kinderen en het huishouden. Mijn seksegenoten uit die tijd zouden ongetwijfeld hun wijze hoofd schudden als ze zouden vernemen dat ik zonder mijn echtgenoot op stap ben. Daar zouden zij niet eens over nadenken, schande! Je moet thuis voor je man zorgen nadat hij een dag hard heeft gewerkt en hem in de watten leggen en niet flierefluiten. Dat is niet 'gepast'.

De tijden zijn hierin veranderd. Wat mij intrigeert is dat het kennelijk niet raar is dat ik met een vriendin op vakantie ga, maar dat het wel raar is dat ik alleen, zonder man, op vakantie ben. De meest gestelde vraag: ga je ook nog samen op vakantie? Zelfs vanavond nog, toen ik allervriendelijkst werd ontvangen door de gastvrouw. Joeri heeft me vanavond naar mijn appartement gebracht, omdat ik  niet alles op mijn fiets mee kon nemen. De fiets is overigens ook mee. En hij wilde graag zien waar ik deze week verblijf.

Even terug naar mijn verwondering: blijkbaar zijn 'we' toch minder geëmancipeerd als ik dacht. Dat je als getrouwde vrouw alleen op vakantie gaat is voor sommige mensen een brug te ver. Natuurlijk zijn er zat alleenstaande vrouwen die op vakantie gaan. Ik laad nu eenmaal heel erg op van alleen-tijd. Lekker dingen doen waar ik zin in heb, zonder huishoudelijke beslommeringen of een huisgenoot. Overigens vindt Joeri een week alleen zijn ook  fijn. Wij vinden het heel fijn om samen dingen te doen, maar we doen ook graag dingen zonder elkaar. Dat is een van de redenen dat we het al bijna 30 jaar met elkaar uithouden. 😉

Nachtje in een voormalige hooiberg

 Afgelopen weekend hebben Joeri en ik een nachtje doorgebracht in een voormalige hooiberg in Geesteren (Gelderland). En wat was het een leuke locatie!
Via natuurhuisjes.nl was Joeri deze B&B tegengekomen en het leek ons leuk om uit te proberen.

Vanaf Zwolle is het een uurtje rijden door een mooie omgeving. Een andere omgeving vind ik altijd leuk. We arriveren ongeveer om kwart voor vier 's middags op het boerenerf waar de B&B op staat. De gastheer ontvangt ons en leidt ons naar de hooiberg. Deze staat op een rustige plek op het boerenerf. Je hebt uitzicht over de landerijen vanuit het raam en je directe buren - naast de bewoners - zijn roodbonte koeien. Volgens de gastheer zijn de koeien gewend aan gasten in de B&B en komen ze regelmatig buurten. Klinkt leuk!

Joeri en ik pakken de spullen uit de auto en gaan de boel een beetje verkennen. Alles is in één ruimte ondergebracht en van alle gemakken voorzien. Er is zelfs een vaatwasser. Bergruimte, koelkast en vaatwasser zijn netjes weggewerkt in hetzelfde keukenblok. Er staat een eettafel met vier stoelen en je kunt lekker buiten zitten: op het terras vlakbij de deur, maar ook op een iets groter terras aan de zijkant. Hier staat een picknicktafel. De badkamer met douche en toilet zijn via een schuifdeur te bereiken

De B&B bestaat sinds 2020 en op de tafel liggen een gastenboek (altijd leuk!) en een 'zwartboek' klaar. In die laatste kun je als gast verbeterpunten en adviezen noteren. Wel een goed idee als je graag wilt weten wat je gasten nog missen of tips voor je hebben.

Het idee van een B&B in een voormalige herberg vind ik sowieso leuk.

We zijn met een kopje thee (en de koeken die bij aankomst in het huisje klaarliggen) op het kleine terras gaan zitten. Ondanks de harde wind kunnen we er prima beschut zitten.

En van dit uitzicht te genieten natuurlijk. Weinig verkeer in de buurt en je hoort bijna alleen het geloei van de koeien. Ook hoor je diverse vogels. Echt wel een plekje om tot rust te komen. Tijdens ons verblijf lukt het niet om verbinding te maken met de WiFi, maar die hebben we ook niet erg gemist.

's Avonds eten we in Doetinchem bij het wereldrestaurant MyWereld. Het eten hier is prima! Dus we hebben lekker gegeten. Dat moet je bij deze soms ook wel 'vreetschuur' genoemde restaurants toch vaak afwachten.

Na het eten rijden we op ons gemakje terug naar Geesteren. De koeien staan ons al op te wachten bij de ramen van de B&B. Dat is wel grappig. Ik vind het leuk, maar voel me altijd thuis op het platteland (afkomst verloochent zich niet).

We kijken onder het genot van een hapje en een drankje naar de kwalificatie van de Formule 1 in Monaco. Die is spannend.

De koeien kijken nieuwsgierig naar binnen. We laten een deel van de rolgordijnen open, waaronder die naast het bed. Zo kunnen we morgen vanaf bed naar de zonsopgang kijken. Hopelijk schijnt de zon! De B&B ligt echt wel een beetje in the middle of nowhere, maar dat vinden wij juist wel fijn.

Zondagmorgen ben ik op tijd wakker (lees: half zeven) en ik kan dus naar de zonsopgang kijken. Kort na zonsopgang trekt de lucht dicht, geen zonnige dag vandaag. De zonsopgang is echter wel de moeite waard.

Bij overnachting in de hooiberg betaal je wel apart voor het ontbijt. Hou dat in gedachten als je ook van plan bent om deze B&B een keer te proberen. Maar het ontbijt is zeker de moeite waard. Heel goed verzorgd en veel versproducten.

Na het ontbijt is het helaas alweer tijd om de spullen te pakken. Jammer. We komen graag nog een keer terug in deze B&B en blijven dan wat langer. 

B&B De Smale
Fam. Markerink
www.de-smale.nl

Een dag op kantoor

Na bijna twee jaar was het afgelopen dinsdag dan weer zover: een dagje op kantoor werken. Van te voren had ik hier wel even gemengde gevoelens over. Vooral omdat de etage waar wij als team zitten over het algemeen ontzettend druk bezet is. Dat is nu nog niet zo, maar in de nabije toekomst verwacht ik dat wel weer.

Dinsdag was het sowieso druk, want bijna ons voltallige team was present. Ik was expres heel vroeg naar kantoor vertrokken, omdat ik graag op een plek wilde zitten waar ik een deur kan dichtdoen als de herrie me te veel word. Ik was er om kwart voor acht al en er was nog genoeg plek. Nu alle maatregelen langzaam worden afgeschaft mogen we ook weer aan alle bureaus zitten. Ik had me net geïnstalleerd toen twee collega's uit het team zich bij me voegden. En algauw druppelde de een na de ander binnen.

Onze manager vindt het belangrijk dat wij - op dagen dat we met een grotere groep op kantoor aanwezig zijn - we ook de verbinding met elkaar opzoeken. Dat het dan niet zo'n productieve dag gaat worden qua dossierafhandeling en dergelijke is voor hem geen probleem. 

En wat was het gezellig om met zoveel collega's weer op kantoor te zijn! Alleen was ik om half twaalf 's morgens al helemaal gesloopt. En ik moest nog tot half vijf...

Rond half elf zijn we met een deel van ons team koffie gaan drinken bij Koffie NL. Het andere deel had op dat moment een overleg en kon niet mee. Maar tijdens de lunchpauze zijn we met de hele groep naar het bedrijfsrestaurant gegaan om daar met elkaar te eten. Nou, dat was naast eten, ook ontzetten veel lachen.
Al met al was het een leuke en vooral sociaal drukke dag. Ik heb twee dagen nodig gehad om bij te komen. Dat is dus wel even iets om rekening mee te houden in de toekomst.

Over een aantal weken gaan we als team met elkaar bespreken hoe wij het hybride werken vorm gaan geven. Wat wel duidelijk is, is dat we niet meer elke dag met het voltallige team op kantoor gaan werken. Daar is namelijk geen plek meer voor en dat was al in gang gezet voordat corona om de hoek kwam kijken. Dat heeft het alleen versneld. Wij zullen in de toekomst zowel thuis gaan werken als op kantoor en we kunnen aangeven hoe wij dat zelf willen invullen. Ik weet het wel, ik wil maximaal één dag per week naar kantoor, het liefst zelfs maar één keer in de twee weken. We zullen zien of dat mogelijk is. Wordt vervolgd.

Terug naar kantoor. Hoera?

Nu de maatregelen weer verder zijn versoepeld, komt ook de mogelijkheid om weer vaker op kantoor te gaan werken. Sommige mensen zullen staan te juichen bij dat vooruitzicht en andere mensen - waaronder ik - hebben daar gemengde gevoelens over en staan niet meteen te trappelen. En nee, dat heeft in mijn geval helemaal niks te maken met angst voor corona, maar veel meer met mijn persoonlijkheid.

Aan de ene kant vind ik het leuk om mijn collega's weer in 'real life'  te spreken en te zien, aan de andere kant vind ik het heerlijk om thuis te werken. Nu verkeren Joeri en ik in de omstandigheden dat thuiswerken prima te doen is. We hebben allebei onze eigen werkplek en geen zorg voor kinderen. Dat zal voor andere mensen heel anders zijn. En als je alleen bent, kan ik me voorstellen dat je het in je uppie zitten echt wel beu bent. Waarmee ik probeer aan te geven dat ik echt wel begrip heb voor mensen die het juist heel erg fijn vinden dat ze weer naar kantoor kunnen om te werken.

Ikzelf ben nog niet meteen dolenthousiast. De afgelopen periode heb ik vooral geleerd dat ik veel meer werk gedaan krijg als ik thuiswerk en aan het einde van de dag ook veel minder overprikkeld en moe ben dan wanneer ik een dag op kantoor heb gewerkt. Ik ben een introvert en ook nog eens hoogsensitief en dat is op zich een leuke combinatie, maar minder leuk op een druk kantoor met allemaal geluiden om me heen.

Ervaringen die ik opdoe en dingen die ik meemaak, moeten heel intens en diepgaand verwerkt worden voordat ze een plekje krijgen en dat kost best veel energie. Als mensen mij vragen hoe het voelt om hoogsensitief te zijn, dan geef ik altijd dit voorbeeld: stel je een kleine vergaderzaal voor waar 30 mensen door elkaar lopen en allemaal tegelijk praten. Meestal krijg ik dan de reactie: dat is best vermoeiend! Ja, dat is het ook.
Dus een kantoortuin is voor mij een ramp als ik me niet kan afsluiten voor omgevingsgeluiden. Dit zorgt dan voor overprikkeling en vermoeidheid. Volgens Joeri doe ik 'heel druk en onrustig' als ik overprikkeld ben. Een bijkomend gevolg hiervan is dat ik de dag erna grotendeels in bed door kan brengen met zware hoofdpijn. Onnodig te zeggen dat ik daar niet op zit te wachten en mijn werkgever ook niet. 

De wereld lijkt gericht op de extraverte mensen in de samenleving. Mensen die energie krijgen van het contact met andere mensen, graag van alles ondernemen met andere mensen en van het ene in het andere leuke project rollen. Of van de ene sociale activiteit naar de andere gaan. Ik zou hier doodmoe van worden en constant overprikkeld zijn.

Daarom was de afgelopen periode voor mij zo fijn. Ik hoefde niet verplicht deel te nemen aan sociale activiteiten. Geen feestjes, geen gezoen of geknuffel en dat vind ik prima. Maar nu de wereld zo langzamerhand weer van het slot gaat lijkt het of iedereen het maar geweldig moet vinden dat (bijna) alles weer kan. 

Introverte mensen zijn (over het algemeen) niet verlegen, maar ze treden niet gauw op de voorgrond en staan zeker niet graag in het middelpunt van de belangstelling. We geven de voorkeur aan luisteren boven praten. We laten graag andere mensen kletsen, wij luisteren en observeren wel.

Ik ben nu een boek aan het lezen met de titel: Stil, de kracht van introvert zijn in een wereld die niet ophoudt met kletsen (door Susan Cain). En ik herken hier veel in. Zeker een aanrader voor mede-introverten, maar wellicht ook voor extraverten?

O, en als er een boek bestaat over extraverte mensen, dan hou ik me aanbevolen.

Nachtje B&B Sint Jansklooster

In het laatste weekend van mei (ja, ik weet het, dat is alweer bijna een maand geleden) hebben Joeri en ik een nachtje doorgebracht in een ontzettend leuke B&B, Het Leeuwterveld bij Sint Jansklooster. Het is een verbouwde boerderij waarin drie appartementen zijn gemaakt. Daarnaast is een gemeenschappelijke ruimte ingericht waar gasten aan tafel het ontbijt kunnen gebruiken. Vanwege de toen nog geldende regels konden wij geen gebruik maken van die ruimte, dus het ontbijt werd voor ons klaargezet.

Dat laatste weekend van mei was ook één van de eerste weekenden dat het weer wat beter was na een lange (te) koude en natte periode. De dag dat we vertrokken was het zelfs vrij aangenaam zonnig weer en we hadden echt zin om eventjes weg te gaan. Het was zulk lekker weer dat we een flesje rosé mee hebben genomen voor op het terras. Rondom de B&B zijn verschillende terrasjes aangelegd hadden we al gezien op internet. 's Middags hebben we thuis nog sushi laten bezorgen en dat hebben we ook meegenomen.

Ik had appartement 'Lijster' voor ons geboekt. Een wat groter appartement, maar net zo mooi als de andere twee volgens datzelfde internet. Alleen de grootte is anders.
We werden hartelijk ontvangen door de gastvrouw, die meteen een kopje koffie voor ons ging zetten, terwijl wij onze bagage in ons appartement zetten. Ze vertelde wat over de geschiedenis van de B&B en verheugde zich erop dat ze vanaf komend weekend (5 juni) weer hun gasten in de gemeenschappelijke ruimte het ontbijt konden serveren. En dat konden we ons wel voorstellen.

De gemeenschappelijke ruimte was smaakvol en landelijk ingericht. Aan één van de muren hingen allerlei verschillende soorten blauw met witte bordjes en ik moest meteen aan een vriendin van ons denken die dit soort bordjes verzamelt en ook aan de muur heeft hangen. Voor ieder appartement is er in de gemeenschappelijke koelkast een bak waarin je meegebracht eten kunt opbergen, dat was wel handig. Thee en koffie zetten kan wel in je appartement, maar er is geen mogelijkheid om zelf te koken.

Na de koffie hebben wij ons geïnstalleerd op een terras in het zonnetje en de fles rosé aangebroken. Het zonnetje scheen lekker en ik was blij dat ik zonnebrandcrème had meegenomen. We genoten van het uitzicht en van de drukke spreeuwen. Er leek een hele kolonie in de bosjes te nestelen, want je zag ze af en aan vliegen met insecten voor de jongen. Ook zwaluwen lieten zich volop zien. Op een gegeven moment hoorden we iets wat op geklepper leek, maar we zagen niks. Tot ik ineens twee ooievaars op de thermiek zag zweven. Die waren aan het klepperen.

Van waar wij zaten hadden we uitzicht over de landerijen. De buurman van de B&B, een melkveehouder, had er ook zin in, want hij liep de hele tijd te fluiten. Iedereen was denk ik ook vrolijk dat het zonnetje weer scheen. Het zat heerlijk op het terras en de rosé smaakte prima.

Aan het begin van de avond hadden we trek en Joeri heeft de sushi uit de koelkast gehaald. Buiten eten met een mooi uitzicht, in de zon. Wat wil je nog meer? Nou, dat het wat langer warm bleef! Toen de zon eenmaal onder was gegaan, koelde het heel snel af. We hadden wel vesten meegenomen van huis, maar ook die waren niet warm genoeg meer. Daarom zijn we naar binnen gegaan. In het appartement is trouwens geen televisie, maar we hadden onze e-readers meegenomen en hebben lekker gelezen.

Ik heb nog een avondwandelingetje gemaakt en daarna hebben we samen naar de ondergaande zon gekeken.

Het bed lag prima. We keken uit op de voormalige schuurdeur. Daar hangt nu een extra gordijn voor, want we konden daglicht door de kieren zien. Dat gordijn is waarschijnlijk om tochten tegen te gaan.

Overigens ontdekten we dat er spreeuwen een nest hadden onder het dak bij onze zithoek. Je hoorde ze krabbelen en de jongen piepen.

Na een prima nachtje gingen we samen douchen. Er zijn namelijk twee stortdouches in de badkamer, dus je kunt gelijktijdig douchen. Daarna werd om half 10 op onze deur geklopt dat het ontbijt klaar stond. We wilden ontbijten in onze zithoek, want buiten was het nog wel iets te fris. Terwijl ik bezig was om de spullen naar onze kamer te zetten, maakten we een praatje met de gastheer. Hij verzorgt het ontbijt en ook hij vertelde dat hij zich er weer op verheugde dat de gasten straks weer in de gemeenschappelijke ruimte konden ontbijten.

Het ontbijt was uitgebreid en erg lekker. Vers brood, croissantjes, gekookt eitje, yoghurt waar je fruit en muesli in kon doen en een ruime keus aan beleg. Gisteren hadden we aan de gastvrouw doorgegeven of we koffie of thee wilden bij het ontbijt. Wij zijn koffiedrinkers, dus het werd koffie.

Na het ontbijt hebben we de laatste spullen gepakt en hebben we voor vertrek nog even met de gastheer en gastvrouw gepraat.

Deze B&B is een aanrader. Wij voelden ons echt eventjes weg. Heerlijk!

Zie: Het Leeuwterveld 

Overnachten op hoogte

Afgelopen weekend vierden we onze 23-jarige trouwdag en hadden een overnachting geboekt in een voormalige watertoren in Nes (bij Akkrum in Friesland). Deze watertoren is tot hotel verbouwd en heeft twee kamers.

Vanaf 15.00 uur konden we in onze kamer terecht en we vertrokken daarom op tijd, zodat we er rond die tijd zouden zijn. Om zo lang mogelijk te genieten van het uitzicht. Onderweg naar onze overnachtingsplek heb ik de kwalificatie voor de Formule 1 via mijn tablet gevolgd.

De watertoren ligt net buiten de bebouwde kom. We waren er rond 5 over 3 (en ja, de kwalificatie was toen net afgelopen). 

We hebben zoveel mogelijk bagage meegenomen. Je gaat bijna helemaal met de lift naar boven, maar het laatste stukje bestaat wel uit trappen. Voor degenen onder ons met hoogtevrees: je kijkt niet naar beneden de diepte in en de traptreden zijn van witgelakt hout.

Uiteindelijk kwamen we bij twee deuren. De ene deur gaf toegang tot kamer 'Aqua' en de andere tot 'Turrem'. Wij hadden deze laatste geboekt omdat je dan over de weilanden uitkeek.

Eenmaal binnen viel de industriële inrichting van de kamer op. Het paste wat uitstraling betreft heel goed bij de functie die het gebouw ooit heeft gehad. En dan het uitzicht: ja, dat was geweldig!

Je had vanuit bijna alle ramen een prachtig uitzicht. Sommige ramen hadden melkglas, om te voorkomen dat je bij mensen in huis keek. 

Daarna volgde een inspectie van de ruimte. Alles zag er netjes uit en ik vond het best een luxe accommodatie. In de koelkast waren allerlei drankjes neergezet (een minibar) en we hadden ook ontbijt erbij geboekt. In het weekend staat dit klaar in de koelkast, door de weeks wordt het voor je in de lift gezet en moet je het daar uit ophalen (las ik).

Via de trap naar boven kom je bij het slaapgedeelte. Daar staat een breed tweepersoons bed. De industriële stijl was hier ook doorgevoerd.

Omdat de ruimte zo groot en hoog is, kun je met een afstandsbediening de verlichting regelen. 

Het tweepersoonsbed is extra breed en ligt prima. Ook hier ligt dezelfde afstandsbediening voor de verlichting. Best handig dat je dat vanuit bed kunt regelen.

Joeri had een verrekijker meegenomen, maar de ramen waren wat hoger dan we hadden verwacht en het statief was maar net hoog genoeg! 

In de badkamer staat een tweepersoonsbad, is een stortdouche en ook het toilet. Ik vond het allemaal mooi ingericht. In het zitgedeelte beneden lagen twee zachte fleecedekens klaar, want het duurt best lang voordat de hoge ruimte voldoende verwarmd is. Ik was in ieder geval wel erg blij met een deken!

Een voordeel van zo'n hoge ruimte is dat je er wel een grote lamp kunt ophangen en dat is hier dus

ook gedaan. Maar het pas er gewoon bij.

We hadden eten vanaf huis mee genomen en hebben lekker gerelaxed. Heerlijk! 's Avonds kreeg ik spontaan een berichtje van een jeugdvriendin. Ze bleek met haar gezin 'om de hoek' bij de watertoren te wonen en nodigde ons uit om zondag, nadat we de kamer uit waren, even een kopje koffie te komen drinken. Dat leek ons wel leuk! Het is erg lang geleden dat zij en ik elkaar gesproken hebben.

De volgende dag was het eerst erg mistig en kon je niet zoveel zien, maar algauw trok de mist weg om plaats te maken voor de zon. We hebben lekker op ons gemakje ontbeten. En wat was dit goed verzorgd, zeg! Het was meer dan voldoende en veel keus. We hadden 's middags pas weer trek toen we alweer thuis waren.

We hebben het erg naar de zin gehad, maar als ik toch een minpuntje moet noemen: de tweepersoonsbank is wel erg smal en ook vrij laag. We misten een luie stoel erbij.

De mist was hier net bezig op te trekken. Wat ik ook wel grappig vond, was dat je langsvliegende vogels nu eens een keer van de bovenkant bekijkt!  

Al met al echt een leuke plek om een keertje te overnachten. 

Meer weten? Kijk op Watertoren Nes

Bij mijn jeugdvriendin was het trouwens erg gezellig, we waren nog lang niet uitgepraat toen we vertrokken.

Maar we moesten nog een stukje rijden voor we thuis waren en onze kat wilde ons na een nachtje weg ook wel weer zien (lees: haar ontbijt. Het blijft een kat, hè?).
    

Overnachten in een voormalig transformatorhuisje

Wij proberen om regelmatig even samen een nachtje weg te gaan, gewoon voor de verandering van omgeving en natuurlijk vooral omdat het leuk is. We kijken echter wel naar bijzondere plekjes om te overnachten. Ook afgelopen weekend is dat weer gelukt. Joeri had via airbnb een overnachting in een voormalig transformatorhuisje geboekt. Dit huisje is sinds begin dit jaar te boeken voor overnachtingen.

Het huisje ligt in Wirdum (Friesland), net buiten de bebouwde kom, dus je bent verzekerd van weidse uitzichten. Op de dag dat wij die kant uit reden stond er een stevige wind. 

Joeri had afgesproken dat we naar de eigenaar zouden bellen als we halverwege de route waren, dus dat hebben we gedaan. Hij stond ons al netjes op te wachten en ging ons voor naar het huisje waar we uitleg kregen.

We waren aangenaam verrast door de hoeveelheid ruimte in het huisje, echt, dat hadden we niet verwacht. De eigenaar heeft alles helemaal zelf verbouwd en alles ook zelf afgewerkt. Om wat meer ruimte te creeëren heeft hij met erkers gewerkt.

Een verplaatsbare trap leidt naar een vide waarop een ruim tweepersoonsbed staat en door het hele huisje heen zie je hangplanten. Dit geeft het nog wat extra sfeer. Op de tafel een vaas met gele rozen en een fruitmand met appels. Het zag er echt gezellig uit. En de harde wind en striemende regen gaf het nog wat extra sfeer zal ik maar zeggen.

Nadat de eigenaar ons een fijn verblijf wenste, zijn we op verkenning gegaan. In één van de erkers was een zithoek gemaakt, in een andere de badkamer en in de derde de keuken. We zijn met een kop koffie op de bank gaan zitten en genoten van de jagende wolken en gierende wind om het huisje. (af en toe waaide er een vogel langs)

's Avonds hebben we de meegebrachte pizza's in het oventje gebakken en na het eten gelezen en tv gekeken. De wind was inmiddels toegenomen, maar dat had wel iets.

Je kunt in deze ruimte prima enkele dagen doorbrengen. Wij hebben er in ieder geval met plezier overnacht.

De volgende dag moesten we vóór 11 uur het huisje uit. Rustig de spullen weer pakken, afwasje doen en een beetje vegen.
Misschien komen we nog eens terug.

Volgende maand gaan we ook op een speciale plek overnachten, maar dat lezen jullie tegen die tijd wel weer.