Zielig hoopje kat

Afgelopen donderdag lieten we onze kat Junior naar buiten. Toen ze weer binnen was, was ze niet lekker. Ze probeerde over te geven, maar er kwam niet echt wat uit zal ik maar zeggen.

De dag erna was ze erg lusteloos en wilde ze niet eten en niet drinken. Dat is niet goed. We hebben haar van alles aangeboden waarvan we weten dat ze het lekker vindt (catmilk, leverworst), maar ze wilde niks hebben. Junior die niks wil eten? Dat is niet normaal.

Ik heb de dierenarts gebeld, want dit vertrouwden we niet. De assistente vertelde dat ze het erg druk hadden op dit moment, maar dat er 's middags om half drie nog wel plek was. Joeri zou met onze kat naar de dierenarts gaan. Later die middag ging de telefoon: de dierenartsassistente vroeg of wij ook later konden komen, zo rond half zes, want er was een spoedgeval tussen gekomen. Dat kon wel. Junior was geen spoedgeval.

Uiteindelijk kon Joeri om tien over vijf 's middags terecht. We waren namelijk weer gebeld dat het ook wat eerder kon. Joeri vertrok om vijf uur met Junior in de reismand richting dierenarts. Het liep met de patiënt voor Junior uit, dus ze moesten nog wat langer wachten. 

Toen Joeri weer terug was vertelde hij dat de dierenarts dacht dat onze poezendame last kon hebben van het wisselen van natvoer. Het natvoer dat ze altijd van ons krijgt was tijdelijk niet leverbaar, dus we hebben naar een alternatief gezocht. Dit alternatief vond ze gelukkig wel lekker. De dierenarts had Junior twee spuitjes gegeven. Eentje om de boel te kalmeren (haar darmpjes waren onrustig) en eentje om de eetlust op te wekken. Nou, dat laatste werkte eigenlijk niet. Ook had Joeri twee pillen mee gekregen. Deze waren ook bedoeld om de eetlust op te wekken, maar we mochten de eerste pas zaterdagmiddag geven en de tweede zondagmiddag.

Zaterdag heb ik aan het einde van de morgen de dierenarts weer gebeld. Gelukkig had onze eigen dierenarts weekenddienst. Junior wilde nog steeds niet eten en drinken. Ze had wat aan de catmilk gelikt, maar dat was het ook wel. Ik vroeg de dierenarts hoe lang een kat zonder eten kan en dat is 24 uur. Daar 'zat' ze al bijna op. De dierenarts gaf aan dat we haar met dwang moesten voeren en als dat niet lukte moest ik weer bellen, want dan moesten we terugkomen. Ze dacht nu aan een virusje. Ik had haar verteld dat Junior al een dag of vijf het nieuwe voer at. Dat was dus niet het probeem, want een kat reageert meestal binnen een dag op nieuw eten door over te geven of diarree.

Ik sprak af dat we eerst dwangvoeding gingen proberen. Joeri had vrijdag ook twee blikjes met krachtvoer mee gekregen. Een spuitje hadden we zelf nog wel. Dus zo geschiedde: Joeri pakte onze kat in in een grote handdoek en ik hield haar daarna vast zodat hij voer in haar bekje kon spuiten. Dit hebben we zaterdag twee keer gedaan en beide keren slikte ze het eten gelukkig door (maar ze was wel erg boos). Ze heeft bijna de hele dag timide in de vensterbank gelegen. Er zat niet veel leven in.

Zondagmorgen kwam ze ons wakker maken. Iets wat ze altijd doet als ze eten wil, dus dat was op zich een goed teken. Joeri gaf haar daarom wat te eten. Ze dook enthousiast op het voer af, likte er een keer aan, maar ging niet eten. Dus we hebben haar weer met dwang gevoerd. Nu stond ze het beter toe en ze leek zich daarna ook wel wat beter te voelen. We hebben haar gisteren nog een keer of twee onder dwang gevoerd en eigenlijk hoopten we dat ze vandaag zelf wat zou gaan eten. Zo niet, dan moesten we de dierenarts maar weer bellen.

Vanmorgen kwam ze mij halen voor haar ontbijt. (Ze hoort mijn wekker en komt dan naar boven) Ik gaf haar wat van het natvoer dat we als vervanging van het vertrouwde voer hadden gekocht. Maar daar was ze niet enthousiast over. Ze bleef me afwachtend aankijken: of ik echt niet wat anders te eten had?

Ik herinnerde me dat ik nog een zakje met ander voer had. Dat had ik ooit gekocht om een periode tussen het leveren van ons vertrouwde kattenvoer te kunnen overbruggen (ik bestel online). En dat ging er beter in. Gelukkig maar! Ik had haar expres niet te veel gegeven. Ze at het - met tussenpozen - bijna helemaal op. Toen ik later vanmorgen naar beneden ging om nog een kop koffie te halen, heb ik haar weer wat gegeven. Dat werd ook gegeten. Catmilk dronk ze gisteren al wel wat meer. Aan het einde van de morgen heeft Joeri haar de rest van het zakje gegeven en daar at ze ook van. Ze eet nu dus gelukkig weer uit zichzelf. Ik zal niet zeggen dat ze er al weer helemaal is, maar wel bijna. Gelukkig maar.

Het is niet fijn als je huisdier ziek is en zich duidelijk niet lekker voelt. 

Inmiddels is het vertrouwde natvoer weer leverbaar. Ik heb het meteen besteld..

Nachtje weg

In deze gekke tijd kun je je beperkt voelen door wat allemaal niet kan, maar je kunt ook kijken naar wat er allemaal nog wel kan. Geloof me, daar wordt je vrolijker van en helpt je je beter te voelen. Ons helpt het in ieder geval wel.

Wij boeken af en toe een nachtje een B&B of een appartementje ergens anders. Als je thuis bent, verval je toch in je gewoontes en de dingen die je doet op een dag naast het werk en voor je het weet is er weer een week om. 

Daarom proberen wij er af en toe eventjes tussenuit te gaan. Zo zijn we het weekend van 9 januari naar Harlingen gereden voor een nachtje in het Dakhuis in het centrum van de stad. Het Dakhuis is de voormalige machinekamer van pakhuis 't Kalf en deze kamer is verbouwd tot een luxe appartement met twee balkons en een super uitzicht! Het appartement is geschikt voor 2 personen.

Bij aankomst was het einde van de middag en het was een heldere dag. Dat kwam mooi uit, want zo konden we genieten van de zonsonderdag en zagen we in de verte Vlieland en Terschelling liggen. Ik kan mij zo voorstellen dat je in het voorjaar en de zomer heerlijk op één van beide balkons kunt zitten genieten van het uitzicht, maar dat is in januari nog niet echt een optie. Het waaide behoorlijk, dus op het balkon was het fris op die hoogte, maar van het uitzicht genieten kon natuurlijk wel.

De zon begon net onder te gaan en vanaf de bovenste verdieping had je daar een mooi uitzicht op.
Het appartement bestaat uit twee verdiepingen: op de eerste etage vind je de badkamer en het toilet en een ruime goed voorziene keuken en eettafel met twee stoelen. Daarna neem je de trap naar de zit- en slaapkamer. Wij vonden de trap wel een beetje spannend moet ik zeggen, maar we hebben ons er mee gered. Maar het uitzicht maakte dat weer goed!

Tip voor in de keuken: zorg dat je weet hoe een Krups nespresso apparaat werkt (wij kwamen daar niet helemaal uit).

Wij hadden geen avondeten meegenomen, dus hebben we bij de Chinees een maaltijd besteld en deze later afgehaald. Die maaltijd smaakte prima en was veel te veel voor ons tweetjes, dus hebben we wat over was naar huis meegenomen. Ik hou niet van eten weggooien.

's Avonds was het uitzicht nog steeds geweldig, met alle verlichting die in de masten van de boten hing, dat maakt zo'n januariavond toch wat vrolijker. Er ligt een gastenboek (en daar ben ik dol op), dus die ben ik gaan lezen. We hadden allebei onze e-reader meegenomen en hebben fijn zitten lezen.

Het bed ligt trouwens heerlijk en vanaf het bed heb je nog steeds een mooi uitzicht over Harlingen. We hebben ons prima vermaakt, al is 1 nachtje wel wat kort (onze kat wil toch wel graag haar ontbijt hebben na een nachtje alleen).

Misschien dat we later in het jaar, als het weer wat warmer is en langer licht 's avonds, weer een nachtje boeken. Kunnen we op het balkon genieten van het uitzicht.