Zoals in mijn vorig blog beloofd zou ik jullie op de hoogte houden van mijn wedervaren op sollicitatiegebied. Vanmorgen kreeg ik via Facebook de vraag of ik al meer wist en ik realiseerde me dat ik daar nog helemaal niks over heb laten horen. Daar ga ik nu verandering in brengen.
Allereerst lijkt het me handig om even te laten weten op welke interne functies ik gesolliciteerd heb: Adviseur Inkoop en Adviseur DIV (documentaire informatie voorziening).
Vorige week waren we lekker vrij, maar ik had aan de mensen met wie ik een sollicitatiegesprek heb gehad laten weten dat ik gewoon bereikbaar was op mijn mobiel. Vorige week donderdag werd ik inderdaad gebeld door één van de collega's met wie ik over Adviseur DIV een gesprek heb gehad. De keuze was niet op mij gevallen, maar op iemand die meer ervaring heeft met het onderdeel DIV. Hoewel er voor veel mensen geen verschil is tussen DIV en bibliotheek, zit daar echt verschil tussen. Er is gekozen voor ervaring boven opleiding. Iets dat wel logisch is als je als team DIV meteen wilt inzetten op grootschalige digitalisering van archieven. Dat werkt beter dan wanneer je iemand aanneemt die nog de nodige stappen in het vakgebied moet maken. Degene die me belde zei dat er een weloverwogen keuze gemaakt is en dat het daarom wat langer duurde. Natuurlijk vond ik het jammer, maar ik ben wel realistisch.
Dan de andere functie. Nou, dat ging een beetje anders. De hele week dat we vrij waren, heb ik niks gehoord. Maandag kwam ik weer op het werk en verwachtte dat ik het vandaag wel zou horen. Dat gebeurde ook, maar niet zoals het had gemoeten. Mijn collega's wisten me te vertellen wie het geworden was, alleen wist ik nog van niets.. Mijn collega's zijn er - en dat mogen ze ook verwachten - vanuit gegaan dat ik het ook al wist. Dus die schrokken enorm. De collega die het geworden was, kwam naar me toe in de veronderstelling dat ik het al wist. Die schrok logischerwijze ook. Ik heb zelf contact opgenomen met degene die zou bellen om uitleg te krijgen (nadat ik weer afgekoeld was). Ik kreeg te horen dat er meerdere malen naar mijn mobiele nummer gebeld was, maar dat men mij niet te pakken kreeg. Raar, want er stonden geen gemiste oproepen in het geheugen van mijn mobiel en dat zei ik ook. Daarna volgden er verontschuldigingen en dat het vervelend was dat het zo gelopen is. Ik kreeg wel uitgelegd dat het heel erg close was geweest tussen mij en de collega die het geworden is.
Ik heb na die tijd meteen getest of mijn mobiel misschien kuren had, want dat kan ook nog. Maar nee, hij doet het gewoon als ik mijn nummer bel met een ander toestel. Dus jullie snappen mijn verontwaardiging wel denk ik. Wat ik er echt van vind, dat ga ik hier niet neerzetten. Sommige lezers kennen de betrokken personen.
De vorige keer heb ik geschreven dat mijn bezwaren tegen mijn voorlopig plaatsing gegrond zijn verklaard en dat ik ergens anders geplaatst ben. Ik weet nu dat ik één van de weinigen ben bij wie de bezwaren gegrond zijn verklaard. Dat is wel een opsteker, alleen schiet ik er niet zoveel mee op...
Maandagmiddag heb ik een gesprek gehad met mijn nieuwe manager en het was eerst een kennismakingsgesprek, want zo goed kennen we elkaar niet. Vervolgens kwam ter sprake wat ik zou kunnen betekenen voor zijn regeling. Nou, op dit moment niets. Er is namelijk op dit moment geen werk voor mij binnen zijn team, misschien over een tijdje wel. Hij heeft net alles rond, gesprekken gevoerd en dergelijke en toen werd ik in zijn team geschoven... Voor ons allebei niet een gemakkelijke situatie. Want ook waar ik nu geplaatst ben vraag ik me af of ik daar wel hoor. Ik heb geen ervaring in dossierafhandeling en dergelijke. Mijn manager vroeg zich dat ook af. "Maar ik ben nu wel verantwoordelijk voor jou, dus gaan we aan de slag wat er mogelijk is en wat niet," zei hij. Hij vroeg zich af of er wel naar mijn achtergrond en capaciteiten gekeken was bij de plaatsing. Maar hij wist zelf het antwoord wel. Ik moet gewoon ergens geplaatst worden, want iedereen moet een plekje toebedeeld krijgen. Ook al past het niet bij jou.
Nee, er is gekeken in welke functiegroep en in welke schaal ik zit, niet naar de persoon er achter. En helaas zit ik in de verkeerde functiegroep, daarom ben ik bij een subsidieregeling geplaatst. Vanwege mijn functiegroep is er namelijk niet veel anders meer mogelijk dan dit. In bezwaar gaan tegen deze plaatsing heeft dan ook geen zin, want dan word ik weer doorgeschoven naar een andere subsidieregeling.
Dit is nu de situatie waarin ik (maar ik ben niet de enige) verkeer. Mijn manager en ik hebben al een aantal dingen in gang gezet en nu is het afwachten. Alweer... Ik moet zeggen dat ik wel blij ben met mijn optimistische aard op dit moment. En er komen wel weer nieuwe vacatures binnenkort, dat weet ik al.
