Overnachten in een voormalig transformatorhuisje

Wij proberen om regelmatig even samen een nachtje weg te gaan, gewoon voor de verandering van omgeving en natuurlijk vooral omdat het leuk is. We kijken echter wel naar bijzondere plekjes om te overnachten. Ook afgelopen weekend is dat weer gelukt. Joeri had via airbnb een overnachting in een voormalig transformatorhuisje geboekt. Dit huisje is sinds begin dit jaar te boeken voor overnachtingen.

Het huisje ligt in Wirdum (Friesland), net buiten de bebouwde kom, dus je bent verzekerd van weidse uitzichten. Op de dag dat wij die kant uit reden stond er een stevige wind. 

Joeri had afgesproken dat we naar de eigenaar zouden bellen als we halverwege de route waren, dus dat hebben we gedaan. Hij stond ons al netjes op te wachten en ging ons voor naar het huisje waar we uitleg kregen.

We waren aangenaam verrast door de hoeveelheid ruimte in het huisje, echt, dat hadden we niet verwacht. De eigenaar heeft alles helemaal zelf verbouwd en alles ook zelf afgewerkt. Om wat meer ruimte te creeëren heeft hij met erkers gewerkt.

Een verplaatsbare trap leidt naar een vide waarop een ruim tweepersoonsbed staat en door het hele huisje heen zie je hangplanten. Dit geeft het nog wat extra sfeer. Op de tafel een vaas met gele rozen en een fruitmand met appels. Het zag er echt gezellig uit. En de harde wind en striemende regen gaf het nog wat extra sfeer zal ik maar zeggen.

Nadat de eigenaar ons een fijn verblijf wenste, zijn we op verkenning gegaan. In één van de erkers was een zithoek gemaakt, in een andere de badkamer en in de derde de keuken. We zijn met een kop koffie op de bank gaan zitten en genoten van de jagende wolken en gierende wind om het huisje. (af en toe waaide er een vogel langs)

's Avonds hebben we de meegebrachte pizza's in het oventje gebakken en na het eten gelezen en tv gekeken. De wind was inmiddels toegenomen, maar dat had wel iets.

Je kunt in deze ruimte prima enkele dagen doorbrengen. Wij hebben er in ieder geval met plezier overnacht.

De volgende dag moesten we vóór 11 uur het huisje uit. Rustig de spullen weer pakken, afwasje doen en een beetje vegen.
Misschien komen we nog eens terug.

Volgende maand gaan we ook op een speciale plek overnachten, maar dat lezen jullie tegen die tijd wel weer.

Complimentendag

Ik weet het, dat was afgelopen maandag 1 maart al, maar ik wilde er toch nog iets over schrijven. Vorige week kreeg ik van onze manager de vraag of ik een lijst wilde maken van de collega's met hun voornamen op alfabetische volgorde. Dat wilde ik wel doen. Hij zou me een e-mail sturen waar ik de lijst aan toe moest voegen. Die e-mail zou ik dan op mijn beurt - mét namenlijst - rondsturen in het team. Het was de bedoeling dat iedereen vóór maandag zijn of haar complimenten had gestuurd. Wat een leuk idee!

Niks is voor ons blijkbaar zo moeilijk als iemand een complimentje geven en - nog moeilijker - die ontvangen. Als we een compliment krijgen zijn we algauw geneigd om deze weg te wimpelen met dooddoeners als 'ach joh, zo moeilijk was het niet', of 'het stelde toch niet zoveel voor wat ik gedaan heb?' Je kent ze wel (en maak jij je daar ook 'schuldig' aan?).

Wat was nu het idee? Op basis van de namenlijst moest je de twee collega's die boven jou staan en de twee collega's die onder jou staan een gemeend complimentje geven per e-mail. Je hoefde je complimentje niet toe te lichten. De collega aan wie jij je complimentje stuurde mocht daar dan een reactie op geven. Ik vroeg onze manager of hij er zelf ook tussen moest staan. Hij zei van niet. "Ik geef namelijk iedereen van het team afzonderlijk een complimentje."

En wat doen de collega's dan die onder- of bovenaan staan? De collega's bovenaan de lijst stuurden een complimentje naar de onderste collega's op de lijst (en andersom als je onderaan stond).

Ik moet zeggen dat ik wel even moest nadenken wat voor compliment ik mijn collega's zou gaan geven. Maar juist door daar even tijd voor te nemen werden de complimenten goed doordacht.  Even de tijd nemen om aan je collega te denken en aan wat voor compliment je wil geven maakt het meteen ook gemeend. Tenminste, dat is mijn ervaring.

En wat was het leuk om een reactie te ontvangen van je collega's op jouw uitgedeelde compliment! Net zo leuk als zelf een complimentje ontvangen. Ik heb de complimenten met een grote grijns op mijn gezicht gelezen. (en ik weet wel zeker dat dat voor iedereen gold)

Onze manager wilde graag dat we hier afgelopen dinsdag tijdens onze daily op terug zouden komen. Je hoefde niet te zeggen van wie je een compliment had ontvangen en wat daar de inhoud van was. Hij wilde wel graag weten hoe wij dit hadden ervaren.

Eén van de collega's was vorige week vrij en zij was aangenaam verrast door wat ze maandag in haar mailbox aantrof. Zonder uitzondering had iedere collega het heel leuk gevonden om complimenten uit te delen, maar ook om die te ontvangen. Onze manager had op zijn beurt ook aardig wat complimenten ontvangen en dat waardeerde hij erg.

Een andere collega merkte (terecht overigens) tijdens die daily op waarom we maar 1 keer per jaar stilstaan bij elkaar complimenten geven. Dat kan het hele jaar door gewoon! Iedereen was het daar over eens, dus wij proberen om elkaar nu af en toe een compliment te geven.

En jij, ga jij nu ook vaker iemand een complimentje geven?