Stedentrip Edinburgh - dag 1

In december 2017 hadden vriendin Marieke en ik al plannen gemaakt voor een stedentrip naar de Schotse hoofdstad Edinburgh. We zijn hier allebei nog nooit geweest en het leek ons een interessante stad. Voor mijn verjaardag in december kreeg ik dan ook een exemplaar van de Capitool reisgids van Schotland. Kon ik alvast beginnen met voorpret (en dat lukte wel). De vliegreis heen en terug en ons hotel waren snel geboekt en in december leek onze stedentrip nog ver weg.

Ineens was het eind maart en toen kwam het wel heel dichtbij. Spannend en leuk tegelijk!
Lijstjes maken, nadenken wat allemaal mee moet, de juiste stekker weer opzoeken en op de valreep nog een nieuwe trolley gekocht voor mijn bagage. De trolley mocht mee als handbagage, dat was wel handig. Tijdens onze vorige reis had ik mijn grote reistas mee en die was niet erg handig om mee te sjouwen, vandaar een trolley.

Op 5 april stond Marieke om half 9 's morgens met haar auto voor de deur. Ik had 's morgens al afscheid genomen van manlief. Ik zag hem pas volgende week weer, maar ik beloofde regelmatig appjes te sturen en foto's.

Na wat oponthoud door langzaam rijdend verkeer, arriveerden we netjes op tijd op Schiphol. Alle tijd om de grote koffer van Mariek in te checken, langs de beveiliging en paspoortcontrole te gaan en tot slot wachten tot we aan boord van het vliegtuig mochten dat ons naar Edinburgh zou brengen.

Eenmaal aan boord kreeg ik een opmerking van de purser dat mijn trolley 'mooi KLM-blauw' was en werden we hartelijk welkom aan boord geheten. We hadden expres een niet te late vlucht geboekt om nog zoveel mogelijk mee te maken van onze eerste dag in Edinburgh. We vertrokken alleen wel later en dat kwam omdat er een passagier niet was komen opdagen. In zulke gevallen wordt de bagage van zo iemand meteen uit het bagageruim gehaald. Veiligheid voor alles.

Na een voorspoedige vlucht van 1 uur en 10 minuten kwamen we aan op het vliegveld van Edinburgh. Tot onze verbazing zagen we nog sneeuw liggen op de toppen van de heuvels! Voor mijn vertrek naar Schotland had ik de weersverwachting gecontroleerd en besloten dat het handig was om mijn winterjas aan te trekken (en dat was een goed idee).

Vanuit het raampje is goed te zien dat er nog behoorlijk wat sneeuw ligt!


















Om het onszelf makkelijk te maken, namen we een taxi naar ons hotel. Morgen gingen we wel uitzoeken hoe het werkte met openbaar vervoer. Het vliegveld van Edinburgh ligt namelijk niet in de stad zelf, maar op ongeveer een half uur rijden van de stad.
Schotten staan er om bekend dat ze makkelijk een gesprek aanknopen en onze taxichauffeur vormde hierop geen uitzondering.

Ons hotel voor de  komende dagen was de Jurys Inn, een hotel vlakbij het centrum van Edinburgh. De taxichauffeur leverde ons netjes af en na het betalen van de rit, meldden we ons bij de receptie. We hadden een kamer op de 4e verdieping aan de achterkant van het hotel. Eerste indruk was goed: alles zag er netjes en schoon uit. Marieke had een extra bed in de kamer laten zetten.

De opgemaakte bedden

Onze badkamer

Nadat we onze bagage een beetje hadden uitgepakt, gingen we op verkenning. Marieke had een lijstje met bezienswaardigheden gemaakt waar ze graag naartoe wilde. Ik had dat niet gedaan, ik zou wel zien als ik eenmaal in Edinburgh was. Wel stond de Royal Botanic Garden op mijn lijstje.

De leukste ontdekking die we deden was dat bijna alle bezienswaardigheden op loopafstand van ons hotel lagen! Dat hadden we niet verwacht, vandaar ook dat we in één middag meteen al een aantal bezienswaardigheden van het lijstje konden afvinken.

Wat is Edinburgh een mooie oude stad! Een paar goede wandelschoenen (of schoenen waar je lang op kunt lopen) is wel handig, want je moet aardig wat klimmen en dalen vanwege de hoogteverschillen. 

De Royal Mile is de bekendste straat in Edinburgh. Hier vind je allerlei winkels met souvenirs en leuke hebbedingetjes. De Royal Mile bestaat uit vier straten (van Castlehill tot Canongate) die allemaal in elkaar overlopen en hij start bij Edinburgh Castle, om te eindigen bij Holyrood Palace. The Royal Mile lag vlak achter ons hotel, dat was wel handig.

Eerst bezochten we St. Giles Cathedral. Een prachtig mooie oude kathedraal in het hartje van de Royal Mile. Voor 2 pond mag je foto's maken en dat is het echt wel waard.

De High Kirk (kerk) van Edinburgh, St Giles, staat bekend als kathedraal. Het Gotische exterieur heeft een 15e-eeuwse toren, het enige deel dat aan een ingrijpende 19e-eeuwse renovatie is ontsnapt.
(St Giles Cathedral)

Ook in het interieur van de kathedraal zie je Gotische elementen terug.

Vanuit een ander raam viel het zonlicht op de muur er tegenover.









Na het bezoek aan de kathedraal besloten we even binnen te kijken in The Elephant House. De meeste mensen zal dit niks zeggen, tenzij je een fan bent van de Harry Potter-boeken. Schrijfster J.K. Rowling schreef in dit gezellige café het eerste deel van de reeks over de tovenaarsleerling. Het zat er helemaal vol, dus dat werd nu geen thee. Dan maar een andere keer.

Wat ik opvallend vond was dat je niet zomaar ergens kunt gaan zitten. Je wacht netjes op je beurt, er wordt gevraagd met hoeveel personen je wat wilt eten of drinken en dan krijg je te horen hoe lang je moet wachten voor je aan de beurt bent. Als je aan de beurt bent wordt je opgehaald. Ik vind dat wel wat hebben.Wij Nederlanders zijn dit niet gewend.

Nadat we het café een beetje bekeken hadden, liepen we verder en kwamen we langs de National Library of Scotland (even iets om te onthouden). We wilden graag naar Greyfriars Bobby. Bobby was een Skye terrier die vanaf 1858 tot zijn eigen dood in 1872 niet van het graf van zijn baasje wilde wijken. Voor de Greyfriars kirk staat een beeld van hem en hij ligt begraven op het kerkhof bij de voorkant. Ook is een pub naar hem genoemd, deze staat er vlakbij. In deze pub zijn we even wezen kijken en we hadden besloten dat dit wel een leuke plek was om een hapje te eten. Maar nu was het er nog te druk.

Greyfriars Bobby

 De gelijknamige pub. Deze staat vlak achter het beeld.

We liepen terug naar de National Library om iets te drinken, want daar hadden we intussen wel zin in. Op de heenweg naar The Elephant House waren we hier langs gelopen en zagen dat je in het café wat kon drinken. We kozen allebei voor een Latte macchiato en hebben een stukje carrot cake gedeeld. Daarna hebben we nog wat rondgelopen en besloten een hapje te gaan eten bij Greyfriars Bobby. Het zat er gezellig en het eten was lekker.

Na het eten zijn we teruggegaan naar het hotel. Op onze kamer staan een waterkoker en wat bekers, zodat je even een kopje thee kunt zetten. Dat hebben we gedaan. We zijn niet al te laat gaan slapen.

De avond valt over Edinburgh