Geloof me, we wilden eigenlijk een keer ergens anders heen, want dat leek ons wel een keer leuk ter afwisseling. Dus hebben we ons een aantal weekenden verdiept in andere parken. Maar iedere keer was er weer iets: bij het ene park lag de snelweg te dichtbij, in het andere park was er geen (gratis) Wifi. Enzovoort... Waarop Joeri zei: "Zullen we maar gewoon naar Lauwersoog gaan?" Dus zo geschiedde.
Vorige week maandag vertrokken we in de middag richting het noorden (je kunt in het park pas na drie uur 's middags in je huisje). Hoe verder we naar het noorden reden, hoe minder sneeuw er lag! Dat was een verrassing, want dat verwacht je niet. In Lauwersoog gekomen lag er helemaal geen sneeuw! Wel was het koud en zonnig.
We komen zo regelmatig op het park, dat de receptioniste ons al herkende. Dat is wel leuk. Deze keer hadden we huisje nummer 78 toegewezen gekregen. Je kunt wel voorkeur aangeven, maar we laten ons liever verrassen.
Suyderoogh en haar omgeving voelt intussen al een beetje als thuiskomen. In deze tijd van het jaar hoor je de ganzen tekeer gaan als het niet waait en dat heeft altijd wel iets. En er zitten heel wat ganzen! Ik herken ze nog niet allemaal, maar de Brandgans en de Rotgans lukt nog wel. Bij de grauwe ganzen ga ik de mist al in, want je hebt ze met oranje poten en met een gele snavel, maar ook met grijze poten en snavel. Het is me nog niet gelukt om die uit elkaar te houden.
Dinsdag heb ik een uitgebreide wandeling gemaakt door het park met mijn camera. En het is me eindelijk gelukt om een grote Zilverreiger te fotograferen! Eenden zaten op het ijs en kwamen hoopvol naar me toe gevlogen, want misschien had ik wel wat eetbaars bij me. En dat ziet er dan zo uit:
Al waggelend en vliegend (glibberend over het ijs) kwamen de eenden massaal naar me toe. De voorste op de foto stond op nog geen meter afstand van mij.
De combinatie van zonlicht met ijs gaf een een speciaal effect. Ik vind het prachtig! De pluimen van het riet lijken zilverkleurig in het zonlicht, maar zijn bruin wanneer de zon niet schijnt. Het was lekker fris buiten, maar niet overdreven koud. Heerlijk weer!
En dit is hem (of haar) dan, de grote Zilverreiger. Tijdens mijn wandeling zag ik hem langs vliegen en hield in de gaten waar hij ging landen. Gelukkig kan ik met mijn zoomlens de vogel aardig dichtbij halen. Zo heb ik nog een andere vogel op mijn 'wensenlijst' om te fotograferen, namelijk een buizerd. Ik zie ze veel, vooral wanneer we onderweg zijn, maar het is me nog niet gelukt om er een mooie foto van te maken.
De rest van ons midweekje hebben we lekker rustig aan gedaan en ik heb heel wat zitten kleuren, want daar was ik al langere tijd niet aan toegekomen. Op onze laatste dag (vrijdag de 17e) zijn we via de toeristische route teruggereden naar Zwolle. We hebben een bezoekje gebracht aan het oude vissersplaatsje Moddergat, daar waren we nog nooit geweest.
 |
| Zicht vanaf de dijk bij het herdenkingsmonument |
 |
| Bergeenden op het wad tijdens eb |
 | |
| Het monument ter nagedachtenis aan 1 van de grootste stormrampen. |
Het monument voor alle verdronken vissers is erg indrukwekkend, want er zijn tijdens de storm van 1883 maar liefst 17 schepen vergaan en 83 mannen zijn daarbij omgekomen. Dat moet nogal een impact hebben gehad op de achtergebleven familie.
Daarna zijn we zoveel mogelijk via de Friese kust en uiteindelijk via Emmeloord teruggereden naar Zwolle. Jammer dat zo'n weekje zo snel om is!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten