Zuidwest Engeland dag 6: middag - Torquay

Vanaf St Michael's Mount vertrokken we met de bus richting Torquay en zeker in het begin van de rit ging het alleen maar over onze onfortuinlijke reisgenote.

Tijdens de rit dook er af en toe zo'n mooie oude Romeinse brug op. Gewoon indrukwekkend wat ze in die tijd al konden bouwen.












Torquay (spreek uit als torkie) maakt deel uit van de Engelse Rivièra en vormt samen met de aangrenzende gemeenten Paignton en Brixham de bestuurlijke eenheid Torbay.

Zicht op Torquay vanaf de andere kant van het water.

Torquay trekt nog altijd veel toeristen, dit komt mede door het zachte klimaat: het vriest er bijna nooit. Daarom kunnen er ook palmbomen en andere subtropische gewassen groeien. Torquay kwam op mij over als een badplaats in de categorie 'vergane glorie'. Ik kon me zo goed voorstellen hoe in de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw dit een paradijs moet zijn geweest voor de Engelse jetset.


Een bekende inwoner van Torquay is de bekende Britse schrijfster Agatha Christie. Ze is hier geboren. Voor wie niet precies weet wie Agatha Christie was, volgt nu een korte biografie.

Agatha Mary Clarissa Miller (15 september 1890 - 12 januari 1976) was een Britse schrijfster. Dankzij haar detectiveverhalen (66 in totaal) groeide ze uit tot een van de meest succesvolle auteurs aller tijden. Haar werken zijn in ten minste 108 talen vertaald en er zijn ruim 4 miljard exemplaren van haar boeken verkocht. De achternaam Christie is afkomstig van Agatha's eerste man Archibald Christie. Na hun echtscheiding besloot ze de achternaam Christie aan te houden.
Bekende figuren in haar detectiveverhalen zijn de slimme oude miss Marple (mijn favoriet) en de uit België afkomstige dandy Hercule Poirot. Naar verluid had Agatha Christie een enorme hekel aan het karakter Poirot. Minder bekend is het speurdersechtpaar Tommy en Tuppence. Haar boeken zijn meerdere keren verfilmd en voor de tv bewerkt. Miss Marple is gemodelleerd naar Agatha's grootmoeder.



Marieke en ik hadden gehoord dat er in het Torquaymuseum een tentoonstelling was over het leven en werk van Agatha Christie. Na een stevige wandeling bereikten we het museum en we kwamen er ook enkele reisgenoten tegen. De expositie over Agatha Christie was al net zo'n zoekplaatje als haar boeken, want die was moeilijk te vinden! We hadden ons er eigenlijk wel een beetje op verheugd, maar wat viel het tegen. Het was meer een kleine tentoonstelling met foto's en haar levensloop met wat persoonlijke spulletjes, dus binnen een uur stonden wij weer buiten. Net als de rest van ons reisgezelschap trouwens. Iedereen was een beetje teleurgesteld.
Daarom besloten we naar de pier van Torquay te lopen.

Deze foto is echt door mij gemaakt, maar het lijkt wel zo'n gelikte foto uit een vakantiebrochure. Ik heb er een beetje gemengde gevoelens over. De foto is qua compositie heel goed (vind ik zelf), maar het is ook of het niet echt is. De foto is trouwens genomen vanaf de pier.

Met al die lampjes overal moet het 's avonds een mooi gezicht zijn. Ze hangen langs de hele pier en het is een flinke pier hebben we gezien. Vanwege de tijd hebben we niet de hele pier over gelopen.

Dit is een deel van de pier. Ik vind het een prachtige nostalgische pier en krijg meteen weer associaties met de jaren vijftig en zestig van de vorige eeuw.

Strandhuisjes aan de andere kant, gezien vanaf de pier. Ik heb iets met strandhuisjes. Ik probeer er dan ook altijd foto's van te maken.










Vlak voor we weer in de bus stapten, heeft Marieke nog even een Boots 'onveilig' gemaakt. Eerlijk gezegd was ik er niet zo rouwig om dat we Torquay gingen verlaten. Het was leuk om even gezien te hebben, maar verder vond ik het niet zo bijzonder.

Morgen, onze laatste dag, gaan we naar Stonehenge en heel misschien ook nog naar Salisbury. Van Stonehenge weet ik niet wat ik ervan verwachten moet. Ik heb van Engelse vrienden gehoord dat het er altijd heel druk is en dat vind ik niet passen bij een monument van een dergelijke historie. Maar we zien het wel.