5.9.13

Zuidwest Engeland dag 7: Stonehenge en Salisbury

10 augustus 2013:

Niet te geloven, onze laatste dag alweer! Ik kan me bijna niet voorstellen dat ik vanavond alweer in Nederland ben! Gelukkig hoeft dat ook nog niet, want eerst gaan we naar Stonehenge en misschien, als er genoeg tijd is, ook nog naar Salisbury (spreek uit als Salsbury). Zoals ik in het vorige blog schreef, heb ik een beetje gemengde gevoelens over het bezoek aan Stonehenge. Het is er bijna altijd druk, want iedere toerist gaat erheen. Ik vind dat jammer van de status die dit monument heeft, het is zó oud (uit de prehistorie) en dan trekken er dagelijks horden mensen langs. Dat voelt voor mij niet goed, het doet afbreuk aan wat het is.

Even ter illustratie van de drukte onderstaande foto:

Gemaakt vlak na aankomst. Op de parkeerplaats stonden bussen, bussen en nog eens bussen. Volgens mij wisten de medewerkers ook niet wat ze overkwam. Ik hoorde iemand zeggen dat het de drukste dag was dit jaar.

Terwijl we stonden te wachten in de rij om door te mogen lopen, nam ik mij voor foto's van Stonehenge te maken met zo min mogelijk mensen erop. Af en toe zijn er gewoon te veel mensen op één plek.



Deze jonge spreeuw vond het overigens geen probleem: hij of zij kreeg regelmatig iets lekkers toegestopt.










Stonehenge is een prehistorisch monument uit de Jonge Steentijd. De meest recente berekening dateert de steencirkel op 2300 voor Christus. Wat het doel is geweest van Stonehenge wordt nog altijd onderzocht door geleerden, maar het meest waarschijnlijk is het dat het gebruikt werd als gezondheidscentrum. De 'blauwe' stenen binnen het monument zouden een geneeskrachtige werking hebben. Ook denkt men dat Stonehenge gebruikt werd tijdens de langste dag (zonnewende) en de kortste dag. Maar eigenlijk komt het erop neer dat de functie nog altijd niet helemaal duidelijk is en dat is meteen wat Stonehenge bijzonder maakt. Stonehenge staat op werelderfgoedlijst van UNESCO en is in Engeland aangemerkt als beschermd antiek bouwwerk. Dit is ook de reden dat er men er niet meer onderdoor kan lopen.

Je wordt via een aangelegd pad rondom het monument gestuurd, zodat het van alle kanten te bekijken is.

Ik ben denk ik in een kwartier rondgelopen. En ik stoorde me heel erg aan jolige groepen die zo nodig met zijn allen op de foto moesten (Kijk!We zijn bij Stonehenge geweest!). Het voelde een beetje als heiligschennis.

Als je wilde kon je met een audiotoer rond het monument lopen. Ik heb dat niet gedaan. Die audiotoer is er in verschillende talen.

Ik was als één van de eersten bij de bus terug, maar dat duurde niet lang. Veel van mijn reisgenoten waren vlot terug. Ik moest ineens denken aan de eerste dag in Engeland dat iemand zei dat Stonehenge voor haar het hoogtepunt van deze reis was. Ik hoop voor haar dat het dat ook echt was.

Toen iedereen weer in de bus zat, reden we door naar Salisbury. Gelukkig was er tijd voor. Zij het niet heel veel, want het was nog een flink eind rijden naar Heathrow. Salisbury maakte het bezoek aan Stonehenge weer goed. Wat een mooie oude stad!

De toren van de kathedraal van Salisbury is met zijn 123 meter de hoogste van Engeland. De bouw van deze kathedraal was erg kort voor kathedraalbouw-begrippen: 38 jaar. (Die van Winchester duurde een paar honderd jaar). Salisbury werd in 1220 gesticht door bewoners van Old Sarum. Zij waren daar vertrokken omdat het boven op de heuvel waar ze woonden te droog en te winderig was.

Net als de meeste kathedralen die we deze vakantie hebben bezocht is ook deze in de Engelse Gotiek gebouwd. Al ontbreken hier de Normandische torens. Deze toren is trouwens een latere toevoeging.

Meer informatie? Kijk op: www.salisburycathedral.co.uk









We wisten dat we weinig tijd hadden, daarom zijn Marieke en ik eerst naar het restaurant gelopen om te kijken of er iets geschikts was om mee te nemen in de bus voor de lunch. Dat bleek het geval, dus dat hadden we alvast geregeld. Daarna hebben we in de kathedraal rondgedwaald.

De prachtige kloostergangen. Zelf stond ik aan de andere kant op een muurtje.
Ik zie in gedachten dan altijd monniken lopen.











De kloostergang gezien vanaf het muurtje waar ik stond aan mijn kant. Ook mooi toch? Vanuit de kloostergang konden we de kathedraal binnen lopen.









Net als in de andere kathedralen lagen ook hier van die mooie geborduurde knielkussens. Wat een monnikenwerk moet het zijn geweest om die te maken (misschien wás het wel monnikenwerk bedenk ik me net...).









Een iets moderner glas-in-lood-raam. De blauwe kleur viel ons zo op. We zijn dan ook even gaan zitten om die te bewonderen.









Zelf vind ik deze foto heel goed gelukt. Op deze manier geeft het tongewelf een idee van hoe immens groot en indrukwekkend zo'n kathedraal is.

Marieke en ik zijn toch redelijk snel door deze kathedraal heen gelopen, maar we hebben desondanks veel gezien.








Deze pub viel me op vanwege de naam, maar ook vanwege het mooie vakwerk. Waarschijnlijk 14e-eeuws.

Voor wie het niet goed kan lezen, de pub heet 'The lazy cow'.

Nu was de koek echt op. We verzamelden ons allemaal weer in de bus voor de resterende tocht naar Heathrow. De vakantie was voorbij!


Het is nu een maand geleden dat we naar Engeland vertrokken, maar ik ben nog steeds aan het nagenieten. De foto's, dit blog en de herinneringen zorgen er voor dat dit nog wel een tijdje in mijn geheugen blijft zitten.
We hebben echt heel erg genoten van de mooie omgeving, de interessante excursies en de mensen.

Ik ga zeker weer een keer naar dit deel van Engeland, want ik ben nog lang niet uitgekeken.

De vliegreis terug verliep voorspoedig. Op het vliegveld van Heathrow hebben we nog wat gegeten voor we terugvlogen naar Nederland.






Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Zomervakantie

Vandaag ben ik aan mijn tweede week zomervakantie begonnen, twee van in totaal vier weken! Het is lang geleden dat ik vier weken vakantie he...